夕阳朝乾是什么意思
![]() | Оваа стати?а можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википеди?а. Ве молиме подобрете ?а оваа стати?а ако можете. |


Тестамент или завештание[1] е еднострана из?ава на последната вол?а на оставителот во однос на неговиот имот дадена во форма пропишана со законот, со ко?што се уредуваат наследно-правните односи (во РМ – Законот за наследува?е) со ко?а оставителот одредува кое лице или кои лица ?е му бидат наследници и ко? дел од оставнината ?е му припадне на наследникот, односно на наследниците по неговата смрт. Тестаментот претставува еден од основите за повикува?е на наследство.
Наследува?е и правна природа на тестаментот
[уреди | уреди извор]Под поимот наследува?е врз основа на тестамент (тестаментално наследува?е) се подразбира наследува?е врз основа на еднострана из?ава на вол?а (тестамент) на оставителот дадена за време на неговиот живот во форма пропишана со закон со ко?а се одредува на ко? од наследниците ?е му припадне оставината или дел од неа по неговата смрт. Давателот на тестаментот се вика завештател или тестатор. Лицата коишто наследуваат врз основа на тестамнет се викаат тестамнтални наследници. Ка? ова наследува?е, за разлика од законското наследува?е, примарно значе?е има вол?ата на тестаторот како сопственик на имотот да располага со имотот согласно со неговите интереси на кои, се разбира, се заснова неговата вол?а да го состави тестаментот.
Основна правна одлика на тестаментот е тоа што то? претставуа еднострана из?ава на вол?а на завештателот. При неговото составува?е не може да стене збор за согласност на вол?ите на две или пове?е лица, нити пак важноста на тестаментот може да зависи од тоа. Токму поради тоа, составува?ето и постое?ето на тестамент може да остане непознаница за секое друго лице сè до смртта не завештателот. Тестаментот е строго личен акт на завештателот. То? е непосреден производ на неговата вол?а. Поради тоа, секо? ко?што сака да направи тестамент, мора тоа да го стори лично. Застапува?ето при составува?ето на тестаментот е исклучено. Едноставно него не може да го направи застапник, односно полномошник на завештателот. Потоа тестаментот е отповиклива из?ава на вол?а. Отповикливоста на тестаментот произлегива од неговата природа како еднострана и слободна из?ава на вол?а на завештателот. Завештателот секогаш може да го отповика тестаментот сè до сво?ата смрт.
Видови на тестамент
[уреди | уреди извор]Значе?ето на тестаментот како од аспект на правната сигурност, така и од аспект на интересите на гра?аните кога е во праша?е расправа?е на оставината, ?а наметнува потребата то? да биде направен во посебна форма. Формата на тестаментот треба да обезбеди, пред сè, да се спречат случаите на пренагленост во донесува?ето на одлуката на последната вол?а во поглед на имотот, да ?а загарантира сериозноста на таа одлука, да ?а зголеми ?асноста во толкува?ето на вол?ата на тестаторот, да ?а намали можноста од настапува?е на случаи на недостатоци на вол?ата на тестаторот, да обезбеди доказ за последната вол?а во поглед на имотот на тестаторот, да го зголеми степенот на извеснот при наследува?ето, и да ?а намали можноста од евентуално фалсификува?е на тестаментот. Македонското наследно право познава пове?е видови на тестамент според формата. Сите тие се пропишани со одредбите на Законот за наследува?е.
Законот за наследува?е ги пропишува следните видови на тестамнет според формата:
- своерачен тестамент,
- судски тестамент,
- тестамент составен пред дипломатски или конзуларен претставник во странство (дипломатско-конзуларен тестамент),
- тестамент составен за време на воена состо?ба (во?нички тестамент),
- ме?ународен тестамент и
- устен тестамент
Своерачен тестамент
[уреди | уреди извор]
Под поимот своерачен тестамент се подразбира тестамент ко?што завештателот (тестаторот) сам со сво?а рака го напишал и го потпишал. Без значе?е е тоа на ко? ?азик е напишан тестаментот. Исто така, без значе?е е кое писмо е употребено при пишува?ето на тестаментот. За своерачно пишува?е на тестаментот може да се употреби било кое средство погодно за пишува?е. Потоа, тестаментот може да бида напишан на каков било матери?ал како подлога за пишува?е (харти?а, парче картон, дрво, стакло, лимена фоли?а, итн. На пример, ако еден планинар доживее несре?ен случа? и користе??и ги последните животни сили непосредно пред смртта со врвот на ?епното ноже напише тестамент на алуминиумско шише за вода, тоа нема да биде пречка за полноважност на тестаментот. Во врска со ова треба да се истакне дека од суштествено значе?е е тоа да во конкретниот случа? нема никакво сомнева?е во поглед на сериозноста на из?авата на последната вол?а на завештателот.
Што се однесува до потпишува?ето, завештателот може да се потпише со цело име и презиме, или пак со почетната буква на името и целото презиме или само со името, односно со презимето ако се знае дека то? така се потпишувал и тоа не предизвикува сомнева?е во поглед на фактот ко? е тестаторот - завештателот. Завештателот може да се потпише и со неговиот прекар ако по него бил познат во средината во ко?а живеел и работел. На?после потписот може да биде даден со примена на израз ко? ?асно го означува завештателот како на пример ?вашиот татко“, ?тато“, ?вашата ма?ка“ или само ?мама“, ?вашиот брат“ ?бато“ и сл. Според Законот за наследува?е, своерачниот тестамент ?е биде полноважен ако завештателот го напишал со сво?а рака. За полноважност на тестаментот не е нужно, но е корисно, во него да е означен датумот кога е составен.

Судски тестамент
[уреди | уреди извор]Судскиот тестамент претставува писмен тестамент составен со учество на надлежниот основен суд како ?авен орган. Ово? тестамент, според Законот на завештателот му го составува суди?а на основен суд. Суди?ата, пред почетокот на составува?ето на тестементот, е должен претходно да го утврди идентитетот на завештателот. По составува?ето на тестаментот суди?ата е должен да му го прочита на завештателот, и потоа да му го даде да го потпише. Откога завештателот ?е го прочита и потпише ваквиот тестамент, суди?ата на самиот тестамент ?е потврди дека завештателот во негово присуство го прочитал и го потпишал.
Во случа? завештателот да не е во состо?ба да го прочита тестаментот што му го составил суди?ата, ово? ?е му го прочита на завештателот во присуство на два?ца сведоци. Потоа, завештателот во присуство на истите сведоци ?е го потпише тестаментот или ?е стави на него сво? ракознак, откога ?е из?ави дека тоа е негов тестамент. По завештателот, тестементот го потпишуваат сведоците. Кога тие ?е го потпишат суди?ата со сво? потпис ?е потврди на тестаментот дека се извршени сите горенаведени де?стви?а.
Сведоци при составува?ето на судски тестамент можат да бидат полнолетни лица на кои не им е одземена деловната способности кои знаат да читаат и пишуваат, а го разбираат ?азикот на ко? е составен тестаментот. Не можат да бидат сведоци при составува?ето на судски тестамент, ниту тестаментот да го состават по кажува?е на завештателот во сво?ство на суди?а: потомците на завештателот, неговите посвоеници и нивните потомци, неговите предци и посвоители, неговите роднини во странична лини?а до четвртиот степен заклучно со брачните другари на сите овие лица и брачниот другар на завештателот. Доколку судскиот тестамент содржи одредби со кои му се остава нешто на суди?ата ко?што го составил тестаментот, на записничарот и на сведоците при неговото составува?е, како и на нивните предци, потомци, бра?а, сестри и на брачните другари на овие лица, таквите одредби се ништовни. По составува?ето завештателот може судскиот тестамент, како и своерачниот тестемент да му го довери на чува?е на основниот суд во отворена или затворена обвивка. За тоа судот ?е состави записник, а тестаментот ?е го стави во одделна обвивка, што ?е ?а запечати и ?е ?а чува во судот на за тоа посебно определено место.
Дипломатско-конзуларен тестамент
[уреди | уреди извор]Секо? гра?анин на Република Македони?а ко? се нао?а приврремено или стално во неко?а странска држава во ко?а постои македонско дипломатско-конзуларно претставништво може да направи тестамент пред тоа претставништво. Тестаментот се прави на ист начин, односни со иста постапка како и судскиот тестамент. Од ова можеме да заклучиме дека дипломатско-конзуларниот тестамент всушност претставува писмен тестамнет составен пред дипломатско-конзуларен претставник на Република Македони?а во странство.
Тестамент составен за време на воена состо?ба
[уреди | уреди извор]Во?ничкиот тестамент (testamentum militare) според Законот за наследува?е се составува за време на воена состо?ба. Него можат да го користат сите лица кои се нао?аат на воена должност во воена состо?ба. Се составува во иста постапка како и судскиот тестамнет. Од ова можеме да заклучиме дека во?ничкиот тестамент е писмен тестамент составен со присуство на овластени воени лица во воена состо?ба. На составува?ето на тестаментот како овластени воени лица можат да присуствуваат и него да го состават командирот на четата или неко? друг старешина од неговиот или од повисок ранг. Во присуство на овие лица тестаментот може да го состави неко друго лице по кажува?е на завештателот. Ако завештателот во моментот кога одлучил да состави тестаменмт се нао?ал во состав на привремен воен организациски состав (формиран за извршува?е на одредена борбена задача) – одред, тестаментот може да го состави старешианта ко? командува со то? одред или пак друго лице во негово присуство.
Во?ничкиот тестамент има важност со ограничено трае?е. То? престанува да важи по истекот на 60 дена по завршува?ето на воената состо?ба. Ако завештателот е демобилизиран пред завршува?ето на воената состо?ба или по не?зиното завршува?е, тогаш во?ничкиот тестамент престанува да важи по истекот на 30 дена од демобилизира?ето.
Ме?ународен тестамент
[уреди | уреди извор]Законот за наследува?е не дава дефиници?а на ме?ународниот тестамент, ниту пак содржи доволно прецизни одредби врз онова на кои би можела да се даде таква дефиници?а. Првата од одредбите за ово? тестамемт е одредбата на членот 74 ко?а гласи: ?Тестаментот составен во форма на ме?ународен тестамент е полноважен во поглед на формата, без оглед на местото каде што е направен, каде што се нао?а имотот, држав?анството и живеалиштето, односно престо?увалиштето на завештателот“. Според одредбите на членот 76 од Законот за составува?е на ме?ународен тестамент надлежен е суди?а на основниот суд ко? е надлежен и за составува?е на судски тестамент. Ме?ународен тестамент за држав?анин на Република Македони?а во странство можат да состават и дипломатските или конзуларните претставници на Републиката кои ?е ги определи шефот на дипломатското или конзуларното претставништво. Од ова можеме да заклучиме дека ме?ународниот тестамент всушност претставува судски, односно дипломатско конзуларен тестамент од ме?ународно значе?е и за ме?ународна употреба. На ваков заклучок посебно упатува одредбата на член 74 ко?а пропишува дека за полноважноста на ваков тестамент без значе?е се фактите каде то? е напревен, потоа каде се нао?а имотот на завештателот, каде е неговото живеалиште односо престо?вуалиште и чие држав?аснтво то? има. Нема сомнение даке ово? тестамент се соствува во писмена форма, дека го составува суди?а на основен суд, односно дипломатско-конзуалрен претставнеик на Република Македони?а во странство. Исто така, нема соменение дека мора во насловот на тестаментот да се нагласи дека се работи за ме?ународен ттестамент, со цел то? да се разликува од обичнот судски, односно дипломатско-конзуларен тестамент, кои без соменение се однесуваат на тестаментално располага?е со имоти на гра?ани кои се држав?ани на Република Македони?а, кои имаат живеалиште, односно престо?увалиште во Републиката и чии имоти се нао?аат на територи?ата на Републиката.
Устен тестамент
[уреди | уреди извор]Усниот тестамент претставува из?ава на последната вол?а на завештателот во однос на неговиот имот ко?а то? ?а дал усно пред два?ца сведоци, затоа што постоеле вонредни околности поради кои не можел да состави писмен тестамнет. Според Законот за наследува?е, завештателот може да ?а из?ави сво?ата последна во?а усно пред два?ца сведоци само ако поради исклучителни околности не е во можност да состави писмен тестамент.
Вонредните односно исклучителните околности можат да бидат различни. На пример: задобиена тешка телесна повреда, поплава, затрпува?е со снежна лавина, пожар, тешка болест, одрон во рудник поради ко? дошло до негово затрупува?е, борба во вооружен судир, даве?е во вода, зема?е на медикаменти во количина опасна по живот, загубеност во пустина или на планински масив, тешко породува?е без асистенци?а на медицински персонал, хавари?а на пловен об?ект поради бура, судар на возила во патниот и железничкиот сообра?а? доколку постои опасност по животот на оставителот и сл. За полноважност на тестаментот основен услов е сведоците да го знаат ?азикот на ко? завештателот ?а из?авил сво?ата последна вол?а.
Законот пропшува ограничена важност на усниот тестамент. Така то? престанува да важи кога ?е поминат 30 дена од престанокот на исклучителните околности во кои е составен. Сведоци при составува?ето на устен тестамент можат да бидат само лицата кои можат да бидат сведоци при составува?ето на судски тестамент, но не мораат да знаат да читаат и да пишуваат. Сведоците се должни без одлага?е да ?а стават написмено из?авата на завештателот и што побрзо да му ?а предадат на судот, или усно да ?а повторат пред судот, изнесува??и кога, каде и во кои прилики завештателот ?а из?авил сво?ата последна вол?а.
Според Законот ништовни се одредбите од усниот тестамент со кои им се остава нешто на сведоците при неговото составува?е, на нивните брачни другари, на нивните предци, на нивните потомци, на нивните роднини во странична лини?а до четвртиот степен на роднинство заклучно и на брачните другари на сите овие лица.
Содржина на тестаментот
[уреди | уреди извор]Содржината на тестаментот опфа?а сè што завештателот во него наредил односно из?авил како последна из?ава на вол?а во однос на неговиот имот. Таа може да биде сложена и разновидна. Тоа се огледа од фактот што со тестамент се одредуваат наследниците и наследните делови од имотот, со него се конституираат оптоварува?а и легати, се поставуваат услови, се простува недосто?ност за наследува?е, се исклучуваат нужни наследници од наследството, се одредува извршител на тестаментот, се признава вонбрачно татковство и сл.
Определува?ето на наследниците редовно е еден од елементите на содржината на тестаментот. Завештателот може да определи за наследник било кое физичко лице, без оглед на тоа дали тоа лице е негов роднина или пак не е. То? може да определи за наследник на наговиот имот и правно лице. Дали наследник на имотот ?е биде физичко или правно лице едно или пове?е или пак физичко и правно лице односно лица, зависи исклучиво од во?ата на завештателот. Се смета дека наследниците, легатарите и другите лица на кои со тестаментот им се оставени некои користи, се доволно определени ако тестаментот содржи податоци врз основа на кои може да се утврди кои се тие. Во врска со ова одредени физички лица можат да бидат означени како тестаментални наследници не само по име, туку и на друг начин, во зависност од општествената однсно роднинската врска ме?у нив и завештателот. На пример ?мо?от внук од сестра“, ?мо?ата тетка“, ?мо?от брат“ итн.
Според Законот, наследник врз основа на тестаментот е лице кое го определил завештателот да го наследи целиот негов имот или дел од имотот. Понатаму како наследник се смета и лице на кое со тестаментот му се оставени еден или пове?е определени предмети или права, ако се утврди дека во?ата на завештателот била тоа лице да му биде наследник.
Определува?ето на наследството може да се изврши така што едноставно ?е се каже целиот мо? имот, или пак ?е се наведат деловите од инмотот - ку?а, ниви, ду?ани и сл. Тоа може да се определи по количин односно квота во како на пример: четвртина од имотот, третина од имотот, половина од имотот, целиот имот и сл. Во случа? кога завештателот определува пове?е наследници, на некои може точно да им определи што или колкав дел од имотт ?е наследат а на некои не и со тоа да остави нивните делови да се одредат во оставинската расправа. Завештателот може со тестаментот да определи лице на кое ?е му припадне наследството ако определениот наследник умре пред него, или ако се откаже од наследството, или ако биде недостоен да наследи. Ваквото определува?е на лица на кои ?е им порипадне наследството се вика супституци?а.
Завештателот може со тестаментот да остави еден или пове?е легати на кои посебно ?е се задржиме во понатамошното излага?е. Завештателот може со тестаментот да нареди неко? предмет или право или дел од оставината или целата оставина да се употреби за постига?е на неко?а дозволена цел. Во врска со ова завештателот може да нареди имотот или дел од имотот да се искористи за основа?е на добротворна установа со добротворна намена за постига?е на одредени добротворни цели (задужбина). Ако завештателот наредил основа?е на задужбина и ги определил средствата за постига?е на неко?а цел, задужбината може да се основа откако ?е се добие одобрение од надлежниот орган. Понатаму, според Законот завештателот може да го оптовари со неко?а должност лицето на кое му остава неко?а корист од оставината. На?после, завештателот може во одделни одредби на тестаментот да постави услови или рокови. Во врска со ова невозможните, недозволените и неморалните услови и оптоварува?а, како и оние што се неразбирливи или противречни, според Законот се сметаат како да не посто?ат.
Легат
[уреди | уреди извор]Легатот претставува завештание направено од страна на завештателот со тестамент ко?што то? го составил со кое се оставааат еден или пове?е определени предмети или некое право на определено лице, или му се наложува на наследникот или на некое друго лице на кое нешто му остава, да му даде, од она што му е оставено, неко? предмет на определено лице, или да му исплати сума пари, или да го ослободи од неко? долг или да го издржува или воопшто во негова корист да направи нешто или да се воздржи од нешто или да трпи нешто.
Лицето на кое завештателот со тестамент му оставил легат се вика легатар. Легатарот мора да биде точно одреден со име и презиме. За до може даз го прими легатот легатарот мора да ?а дочека смртта на завештателот и да биде достоен за наследува?е.
Легатарот врз основа на тестаментот има право да бара да му се изврши легатот од лицето на кое со тестаментот му е наложено да го изврши легатот. Ако извршува?ето на легатот им е наложено на неколкумина, секо? одговара сразмерно со делот од оставината што го добива, освен ако од тестаментот може да се заклучи дека завештателот сакал тие да одговараат на друг начин. Ако пак завештателот пропуштил да одреди ко? е должен да го изврши легатот, обврската за извршува?е лежи на сите законски и тестаментални наследници, сразмерно со вредноста на имотот што секо? од нив го наследил.
Наследникот не е должен да ги изврши во целост легатите, доколку со тоа се повредува неговиот нужен дел. Истото важи за легатарот, ако вредноста на легатите или оптоварува?ата што треба да ги изврши ?а надминува вредноста на неговиот легат. Легатарот има право да бара да се изврши легатот и кога лицето, кое според тестаментот било должно да го изврши легатот, умрело пред завештателот, или се откажало од наследство, или е недосто?но да наследи. Правото на легатарот да бара извршува?е на легатот застарува за една година од денот кога легатарот разбрал за своето право и бил овластен да бара да се изврши легатот, но на?доцна во рок од десет години по правосилноста на решението за наследува?е, односно во рок од 20 години од смртта на оставителот.
Легатот отпа?а (се гаси) ако легатарот умре пред завештателот, или се откаже од легатот, или е недостоен. Во вакви случаи предметот на легатот му останува на лицето кое било должно да го изврши, ако од самиот тестамент не произлегува некаква друга намера на завештателот. Легатот отпа?а и кога завештателот го оту?ил или потрошил предметот на легатот или то? предмет инаку престанал да постои за време на животот на завештателот, или случа?но пропаднал по неговата смрт. Легатарот не одговара за долговите на завештателот. Но, завештателот може да нареди легатарот да одговара за сите или за одделни негови долгови, или за дел на неко? долг во границите на вредноста на легатот. Кога завештателот му оставил легат на сво?от доверител, ово? има право, покра? извршува?ето на легатот, да бара и извршува?е на своето побарува?е, ако од тестаментот не произлегува дека намерата на завештателот била поинаква.
Составува?е на тестаментот
[уреди | уреди извор]Составува?ето на тестаментот претставува писмено или усмено изразува?е на последанта вол?а на завештателот во однос на неговиот имот. Составува?ето на тестаментот претставуа мисловно-логички и вербално комуникациски процес на завештателот низ ко? то? ?а формулира сво?ата последна вол?а и ?а ?а изразува во со закона пропишана форма.
Тестаментот не е полноважен ако при неговото составува?е не биле исполнети условите коишто Закнот ги пропишал за негова полноважност. Ме?у нив на?важни се три услови. Тие се: поседува?е на споособност за составува?е на тестамент, поседува?е на слободно изразена во?а на завештателот во моментот на составува?ето на тестементот, и составува?е на тестаментот во една од со закон пропишаните форми. Способноста за составува?е на тестамент претпоставува постое?е на два факти во моментот на составува?ето. Првиот е наполнета возраст од 15 години, а вториот е поседува?е на способноста за расудува?е. Се смета дека лице кое наполнилао 15 години има доволно способност за расудува?е за да го сфати значе?ето на своето постапува?е и за да управувза со своите постапки под услов да е душевно доволно развиено за сво?ата возраст и да е душевно здраво.
Според Законот тестаментот е ништовен ако во времето на неговото составува?е завештателот немал 15 години или не бил способен за расудува?е. Губе?ето на способноста за расудува?е што би настапило откога е направен тестаментот не вли?ае врз неговата полноважност. Поседува?е на слободно изразена вол?а при составува?ето на тестементот претпоставува отсуство на закана или присилба од страна на друго лице во то? момент. Ако завештателот бил натеран со закана или присилба да состави тестамент или одлучил да го состави поради тоа што бил измамен или поради тоа што се нао?ал во заблуда, неговиот тестамент е ништовен. Ако само некои одредби од тестаментот се направени под закана или присилба, поради измама или во заблуда, тогаш само тие се ништовни. Ништовниот тестамент се поништува во парнична постапка Поништува?е на тестамент поради завештателовата неспособност за расудува?е или поради тоа што завештателот немал 15 години, како и поништува?е на тестамент или на одделни негови одредби поради закана или присилба, измама или заблуда, може да бара само лице кое има правен интерес, и тоа во рок од една година откога разбрало за постое?ето на причината за ништовност, а на?доцна за десет години од прогласува?ето на тестаментот. Рокот од една година не може да започне да тече пред прогласува?ето на тестаментот. Поништува?е на тестамент спрема несовесно лице може да се бара во рок од 20 години од прогласува?ето на тестаментот.
Приговор за ништовност на тестаментот во процесот ко? го повело лице кое бара право од оставината врз основа на тестаментот, може да се поднесе без оглед на истекот на наведените рокови. Отсуството на со закон пропишаната форма исто така претставува причина за ништовност на тестементот. Таквиот тестамент се поништува по судски пат во парничан постапка. Поништува?е на тестамент поради недостиг на форма може да бара, по отвора?ето на наследството, само лице кое има правен интерес и тоа во рок од една година откога разбрало за тестаментот, а на?доцна десет години од прогласува?ето на тестаментот. Рокот од една година не може да започне да тече пред прогласува?ето на тестаментот.
Толкува?е на тестaментот
[уреди | уреди извор]Толкува?ето на тестементот претставува утврдува?е на вистинската вол?а на завештателот, на она што то? навистина сакал да постигне со неговото составува?е односно утврдува?е на неговата вистинаска намера. Ка? ?асно, и ппрезцизно составен тестамнет, во ко? ?асно се наведени потребните податоци за оставителот, за наследниците и за имотот ко? им се остава во наследство не се ?авува потребата од негово толкува?е. Таа потреба се ?авува ка? граматички и мисловно-логички лошо компонираните, кратките и набрзнина составени тестаменти. Поради непоседува?ето на доволна ?азична култура, поради, краткоста во изразува?ето и брзина во составува?ето често се случува формулациите во тестаментот да бидат конфузни, непрецизни и со самото тоа не?асни во поглед вистинската намера на завештателот. Тоа ?а нематнува потребата од толкува?е на ваков тестамнет. Законот за наследува?е не навлагува подлабоко во регулира?ето на праша?ата околу толкува?ето на тестаментот. То? се задоволува со две одредби во однос на тоа. Според Законот одредбите од тестаментот треба да се толкуваат според вистинската намера на завештателот, што впрочем теориски е неспорно. Понатаму Законот пропишува дека во случа? на сомнева?е треба да се прифати она што е поповолно за законскиот наследник или за лицето на кое со тестаментот му е наложена неко?а обврска (in dubio pro reo).
Тестаментот како тема во уметноста и во популарната култура
[уреди | уреди извор]- ?Тестамент“ (Le Testament) - поетска збирка на францускиот поет Франсоа Ви?он од 1461 година.[2]
- ?Тестамент“ - расказ на српскиот писател Мирослав ?оси? Виш?и?.[3]
- ?Францускиот тестамент“ (француски: Le Testament fran?ais) – роман на францускиот писател Андре? Макин од 1995 година.[4]
- ?Стихови од тестаментот“ - песна на итали?анскиот поет и режисер П?ер Паоло Пазолини.[5]
- ?Тестаментот на Орфе?“ (француски: Le testament d'Orphée, ou ne me demandez pas pourquoi!) - француски филм од 1960 година, во режи?а на Жан Кокто.[6]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ ?завештание“ — Дигитален речник на македонскиот ?азик
- ↑ * Fein, David (1997), ?6 The Testament: The Ballades“, Fran?ois Villon Revisited, New York: Twayne, ISBN 0805745645
- ↑ Мирослав ?оси? Виш?и?, Сабране приповетке. Београд: Драгани?, 1995, стр. 274-282.
- ↑ Францускиот тестамент на семрежното место на Три
- ↑ Pjer Paolo Pazolini, Put i nebo. Beograd: Mali vrt, 2016.
- ↑ IDMs, Testament of Orpheus (1960) (пристапено на 20.2.2018)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Закон за наследува?е Архивирано на 12 април 2016 г.
|